Avengers, re-assemble! Ένα πείραμα με καλές προθέσεις, δημιουργεί ένα πανίσχυρο ρομπότ, με τεχνητή νοημοσύνη, που πιστεύει ότι η σωτηρία του κόσμου επικεντρώνεται στην εξόντωση της ανθρωπότητας, και κυρίως των Avengers! Δεύτερη συνέχεια της τεράστιας επιτυχίας του 2012, και το “πολυαναμενόμενη” δεν φτάνει για να το περιγράψει. Ο πατέρας τους εμπορικότερου flick της Marvel, Joss Whedon απαλλαγμένος από τον βραχνά ενός origin story για την ομάδα των ισχυρότερων ηρώων του πλανήτη, ξεκινά την ταινία του ρίχνοντάς τους κατ’ ευθείαν στη μάχη. Πολλά από αυτά που θα δεις στην ταινία είναι αναμενόμενα, και αναμενόμενα εντυπωσιακά. Άψογες σκηνές δράσης διαδέχονται η μια την άλλη, ενώ παράλληλα η εισαγωγή νέων ηρώων ανοίγει ακόμα περισσότερο το πεδίο της ταινίας. Το χιούμορ, ως αναπόσπαστο κομμάτι του σύμπαντος της Marvel, με αρκετές σκηνές και ατάκες που προκαλούν γέλιο, έρχεται για να ελαφρύνει τον τόνο σε αρκετά σημεία (ίσως και περισσότερα απ’ όσο θα έπρεπε). Παρ’ όλα αυτά όμως, πίσω από τα εφέ, την δράση και το ποπ κορν, η ταινία δείχνει ότι χάνει τις ισορροπίες της όταν πάει να αγγίξει κάτι πιο ουσιαστικό. Ξεκινώντας από το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ταινίας, τον ίδιο τον Ultron (James Spader), ο οποίος δείχνει σε όλη την ταινία ότι υπάρχει απλά για να έχουν οι Avengers κάποιον να αντιμετωπίσουν. Άτσαλος από τη στιγμή και τον τρόπο που εμφανίζεται, δυο ώρες και είκοσι δύο λεπτά αργότερα, δεν καταλαβαίνεις ούτε για μια στιγμή, τον λόγο για τον οποίο θέλει να καταστρέψει τον κόσμο. Από την άλλη όχθη, αυτή των ηρώων, γίνεται μια φιλότιμη προσπάθεια να σκιαγραφηθούν οι χαρακτήρες λίγο περισσότερο. Οι σκηνές που δείχνουν όλους τους εσωτερικούς τους φόβους, κάτι που προκαλεί η νεοαφιχθείσα Scarlet Witch (Elizabeth Olsen), δίνουν ένα μεγαλύτερο βάθος στις προσωπικότητές τους, αλλά οι χαρακτήρες πλέον είναι τόσοι πολλοί, που το αποτέλεσμα θυμίζει περισσότερο ένα σκίτσο, παρά κάτι ολοκληρωμένο. Teaser σκηνές, που εξυπηρετούν περισσότερο μελλοντικές ταινίες που έρχονται, παρά την ίδια την ιστορία. Από τη μια η εξαίρεση του Hawkeye (Jeremy Renner), για τον οποίο βλέπουμε πολύ ουσιαστικότερες πτυχές της ζωής του, κι από την άλλη το τελείως ανούσιο ειδύλλιο μεταξύ της Black Widow (Scarlett Johansson) και του Bruce Banner (Mark Ruffalo), όπου η μηδενική χημεία τους δείχνει πιο αστεία κι από τις ατάκες του Tony Stark. Με δυο λόγια, το Age of Ultron, επαναπαύτηκε υπερβολικά στις τεράστιες πλάτες του brand name των Avengers, αφήνοντας πολλά κομμάτια της ιστορίας στο επίπεδο του πρόχειρου. Οι νέες αφίξεις τέλος, συγκαταλέγονται μάλλον στα θετικά της ταινίας, με τον Paul Bettany στον ρόλο του Vision, την Elizabeth Olsen ως εξαιρετική Scarlet Witch και τον Aaron Taylor-Johnson ως κομπάρσο Quicksilver. Όπως κι αν το δεις, τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός, ότι το Age of Ultron είναι ένα έργο που πρέπει να βιώσεις στη μεγάλη οθόνη, και ακόμα και με τα αρνητικά του, κρατά το επίπεδο της ψυχαγωγίας εκεί που πρέπει. Και για μια ταινία αυτής της κατηγορίας, δεν χρειάζεται να ζητήσεις κάτι παραπάνω. Cast / Director : Aaron Taylor-Johnson Chris Evans Chris Hemsworth Don Cheadle Elizabeth Olsen James Spader Jeremy Renner Joss Whedon Mark Ruffalo Paul Bettany Robert Downey Jr. Samuel L. Jackson Scarlett...
Ο Διάβολος του Hell’s Kitchen Ο Matt Murdock (Charlie Cox) φορά την μάσκα του εκδικητή, προσπαθώντας να βάλει μια τάξη σε μια πόλη που κινδυνεύει από μια αόρατη απειλή, που δρα πίσω από τις σκιές του υποκόσμου. Ανάμεσα στις λεπτές χαραμάδες που αφήνει η σκιά του κινηματογραφικού “θηρίου” της Marvel, μικρότεροι τίτλοι δείχνουν ότι η εταιρία στρέφει με μεγάλες αξιώσεις το βλέμμα της και σε άλλα μέσα. Από τα πρώτα επειδόδια όμως αντιλαμβάνεσαι πως η έννοια του “μικρού” δεν είναι αυτή που θα χαρακτηρίσει την σειρά του Daredevil. Η τρίτη τηλεοπτική απόπειρα της Marvel μετά το περσινό Agents Of S.H.I.E.L.D. και το φετινό Agent Carter, έρχεται να ρίξει λίγο περισσότερο σκοτεινό ρεαλισμό στο σύμπαν των υπερηρώων της. Ο Matt Murdock, που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αθώων ως ο “τυφλός δικηγόρος του Hell’s Kitchen”, αφήνει το μυστηριώδες alter ego του να αναλάβει από το σημείο όπου αδυνατεί, στο φως της μέρας. Όσο απλό κι αν ακούγεται, τόσο απέριττο παρουσιάζεται στις οθόνες, στερημένο από υπερβολές. Όλα τα comic στοιχεία του ήρωα έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό, αφήνοντας μια πιο προσγειωμένη οπτική να επισκιάσει μέχρι και τις αφύσικες ικανότητες του κεντρικού ήρωα. Αυτό που κατέστησε τη σειρά, πολύ συνοπτικά, ως ένα από τα πλέον αξιόλογα προϊόντα της Marvel, είναι μάλλον η ωριμότητα που αποκόμισε ο κόσμος των blockbuster ηρώων, στη δεύτερη δεκαετία πλέον που μεσουρανεί. Μικρές λεπτομέρειες που αθροιστικά συνθέτουν ένα αποτέλεσμα σχεδόν αψεγάδιαστο, τόσο στο οπτικό, όσο και στο σεναριακό κομμάτι. Ο κόσμος που ζει ο Matt Murdock είναι είναι ένας σκοτεινός καμβάς,...
“Τα ιδανικά, είναι για την ειρήνη” Λίγο πριν τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα συμμαχικά στρατεύματα δίνουν τις τελευταίες τους μάχες, σε Γερμανικά εδάφη. Ένας άβγαλτος στρατιώτης (Logan Lerman) θα ενταχθεί στο πλήρωμα του άρματος “Fury”, μέσα από το οποίο θα βιώσει όλη τη φρίκη του πολέμου. Υπάρχει κάτι το ενοχλητικά μεθυστικό στις ταινίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και δεν αναφέρομαι στο βίαιο κομμάτι, αλλά κυρίως στις καταστάσεις και τις ιστορίες απίστευτου ηρωισμού...
In Christopher and Matthew we trust Με τον πλανήτη στο σημείο μιας ανεπανόρθωτης οικολογικής καταστροφής, η ανθρωπότητα βρίσκεται στο τελευταίο της στάδιο. Με μόνη ελπίδα την εύρεση ενός νέου κατοικήσιμου πλανήτη, μια ομάδα αστροναυτών, θα ξεκινήσει το πιο παράδοξο ταξίδι. Το δυσκολότερο πράγμα που καλείται να αφομοιώσει ένας θεατής που βλέπει το Interstellar, πίσω από τις αστροφυσικές θεωρίες ή τις ιδέες της σχετικότητας και της κβαντομηχανικής, είναι ένα βαθύ συναισθηματικό, εννοιολογικό κομμάτι, το οποίο...
Avengers, re-assemble! Ένα πείραμα με καλές...
Ο Διάβολος του Hell’s Kitchen Ο Matt Murdock (Charlie...
Σε περίπτωση που έλειπες σε κάποιον άλλον...
“Τα ιδανικά, είναι για την...
